πρόσεχε τι ρωτάς

- γιατι γραφεις ?
-κάπου πρέπει να χύσω

-γιατί γραφεις?
-χόρτασα. Και πεινάω ακόμα .

-γιατι γραφεις ?
-ολα τ' άλλα μηδεν.

-γιατι γραφεις ?
-κάτι να πουλησω κι εγώ

-γιατι γραφεις ?
-για να μη ξεχναω.

-γιατι γραφεις ?
-λείπει ο ερωτας

-γιατι γραφεις ?
-για να πιστεψω

-γιατι γραφεις ?
-επειδή τα χερια μου λησμόνησαν τα στήθη σου
και τα μάτια μου τον κώλο σου

-γιατι γραφεις ?
-ξεγελιέμαι

-γιατί γραφεις ?
-για το θεο! Τι ερωτησεις ειναι αυτες που κάνεις!
Ρωτα κατι απλο.

-τι μερα ειναι σημερα ?
- άδεια.
χιονίζει .
αμακιγιάρiστη,

επικινδυνα αργη.

10:15 on 3-4711

Αναψε το φως.
Για να κρυφτεί η θλιψη.
Επιπροσθέτως γέμισε ενα κρίκερ με κοκκινο κρασι.
Το κατεβασε με τις τρεις , ισως τεσσερις.
Ξαλαφρωσε.
Οι προσπαθειες για ταυτιση με οποιοδηποτε σημειο του χρονου απεβησαν ακαρπες.
Εστριβε και καπνιζε.
Πίνοντας.
Και επινε και εστριβε.
Και εννοειται πως καπνιζε.
Κατι περιμενε...
και περίμενε
Έβαλε μουσικη.
Στο τέρμα .
Η σιωπή δεν ήθελε ενταση για να παρουσιαστει γυμνή.
Και δεν ηρθε .
Η σιωπή .
Δεν ήθελε πάρε δώσε με παλιούς γνωστούς.
Κάτι καινουριο.
Με οργασμό .
Να ταϊσει την ανάγκη για ύπαρξη.
'' Μα τι στο διάολο? Το ψέμμα τρέφει το όνειρο?'' ρώτησε τον τοίχο.
''ναι'' τον προλαβε ο εαυτός του.
''κι η καυλα'' βογγηξε ιδρωμενος ο τοίχος.

Ολ' αυτά ξεπεράστηκαν με το που χτύπησε το κουδούνι .
Κάποιος ήρθε .
Η κίνηση του άλλου στο χώρο έσβησε τις ανησυχιες.
Όπως το κρασι το gourmet φαγητό.
Όπως η κουράδα τις βρωμερές κλανιές.

Περιμένοντας το ωστικό

διαλύεται η ανησυχία
τη στιγμή
που ο ηλεκτρονικός πίνακας ενημερώνει
οτι
σε δύο λεπτά
το λεωφορείο έρχεται.

η ομορφια
ειναι το αλατι της ζωης.
αλλά
ποιος ζει
με σκέτο αλάτι ?

ασε μας τωρα , ρε

υπαρχει αγαπη
επισης
παιζει φαγητο στο ψυγειο
ζεστα κρουασαν
κι ενας τονος απλυτα
που περιμενουν

επιτυχημενη εξοδος

-Σε δεκα λεπτα να' σαι εκει.
Ηταν.Εγω αργησα λιγο.
Ταξι.
Σιωπη.
Τελος διαδρομης.
Καθαρος αερας.
Μπαρ.
Αδειο.
Φτηνα ποτα.
Ο,τι πρεπει γι' αρχη.

-παμε διπλα?
μαλακια , τελικα , διπλα.
Ενα ποτο και πολυ του ειναι

-Παμε residents ?
καλυτερα.
Κυλαει
Ξυδι
Χρονος πεταμενος στην αναγκη.
Ωραια απωλεια.

μια πλατη γραφει
go read a book
τη ρωταω
-εχω περασει αρκετο χρονο μ'ενα βιβλιο στο κρεββατι.
Δεν ειδα βελτιωση.Ξερεις κατι?
-Δεν το λεω εγω,της μπλουζας ειναι

Ηταν πολυ εξυπνος και υποσχομενος νεος.
Προτιμησα τη βοτκα .
Χρειαζομουν ασφαλεια.

Ωσπου
δυο βυζια
κι ενας ψηλος κωλος

και?

τι θα ξημερωσει?

ξημερωσε ηδη.
αφου
με το λεωφορειο
γυρισαμε.

με στοργη και σφαιρες γι' αγριογουρουνα

δεν ηρθα να σε δω
ουτε να ζητησω κατι

Ν' αρπαξω ηρθα


Να θρεψω το θηριο
που ταϊζει τη γαληνη

εκεινη
τη φοβισμενη παρθενα
που ικετευει το παρoν
μ' απανωτες μαχαιριες

να με δω στα ματια σου
τα θηλυκα

να ποτιστω
με το υπερανω καθε ανησυχιας
ψεμμα

να κερδισει το κορμι
τη λεπρή αληθεια μου

ν' αφησει
επιτελους
ο ηλιος
το σκοταδι
να καψει
τις προσδοκιες του φωτός