άγουρος, καθήμενος πάνω στο ανθισμενο δενδρο(practice)

η ποιηση
κι η βοτκα.
κάτι ληγμενα ντρόγκια.
μια αναγνώριση της καθημερινοτητας που ποτέ δε συνεβη.

κι η   αγάπη που σκότωσα δίχως να θέλω...πω ρε πούστη!!!...πολλα θηλυκά που δουλευουν σε γραφείο ηταν εξω σήμερα(κι ακομα ειναι.Αλλα ποιος αντεχει ενα ποτο στο τεταρτο για τεσσερις ωρες?)