αφού τίποτα αλλο δεν εμεινε να μ' ενδιαφερει για τωρα
ας γραψω καμιά βλακεία να περασει κι η λαιμητομος.
Σταθερα τα ποδια ψηλά ,
τα τσιγαρα αναβουν για να σβησουν μες στο κεφαλι για ν' αναψουν
την απαραιτητη φωτια.

και να 'μαι μετεωρος πάλι,

Χορτατος ,
διχως διαθεση να μαζεψω αγριοχορτα απο κανενα λιβάδι ,
περιμενοντας την αφιξη εκεινου που ποτε δεν προκειται να ερθει ,
κάνοντας φουσκες με τα ονειρα .