Κάτσε να κάνουμε λίγο τέχνη

Βρισκομαι σε μια φαση μεταβασης.Μεταβαινω απο κεινη την πορεία που 'χα  σε μια αλλη.Δηλαδη , στριβω -ας πουμε- δεξιά ενώ πιο πριν ειχα στρίψει αριστερα.Κάπου ανάμεσα σ' αυτες τις στροφες ειχε αναβασεις , καταβασεις , διοδια , παιδικους σταθμους , επιφανειακους κλασσικισμους και άτσαλους συναισθηματισμους. Το καθετι  βοηθησε  να ξεμπερδευω με το προηγουμενο  για να ξεκινησω το επομενο μπερδεμα...Βλεπεις , η καθαρή σκέψη είναι σα το καθαρό τοπίο .Δεν αντεχεται για πολύ. Και το λεω εγγυημενα.Δηλαδη , αυριο μπορει να υποστηριζω την αντιθετη αποψη...κατσε να δω μηπως μπορω να το κανω απο τωρα...Η καθαρη σκεψη και η συνεχομενη υπαρξη αυτης ειναι η μοναδικη που μπορει να οδηγησει τον ανθρωπο στα ασφαλη μονοπατια της προσωπικης  ολοκληρωσης μεσω της αδιαλειπτης συνυπαρξης με την εσωτερικη φωνη που ολοι οι ανθρωποι μοιραζομαστε οταν καθομαστε μονοι μας  στο προσωπικο μας καταφυγιο.