4.2.09

με στοργη και σφαιρες γι' αγριογουρουνα

δεν ηρθα να σε δω
ουτε να ζητησω κατι

Ν' αρπαξω ηρθα


Να θρεψω το θηριο
που ταϊζει τη γαληνη

εκεινη
τη φοβισμενη παρθενα
που ικετευει το παρoν
μ' απανωτες μαχαιριες

να με δω στα ματια σου
τα θηλυκα

να ποτιστω
με το υπερανω καθε ανησυχιας
ψεμμα

να κερδισει το κορμι
τη λεπρή αληθεια μου

ν' αφησει
επιτελους
ο ηλιος
το σκοταδι
να καψει
τις προσδοκιες του φωτός