υπάρχει ελπίς

ταχύτητα
ο νους πιανει ψηλές
δε μπορω να επεξεργαστω όσες μου χρειαζονται
εγω δηλωνω αδυναμια εκπληρωσης του αισθησιακου πεδίου
έχει πολύ γκάζι
ίσως τα μωρά που τρέχουν συνέχεια
(παρουσιαζοντας ασυνέχειες -με ασταθή  περιοδo)

βλέπω
κόβω τη θέα του μέσα
άρα κοιτώ
και περιμενω
τι περιμενω?
αμα δε βγω εκει εξω και δαγκωσω ο,τι θέλω
τζάμπα περιμένω

αμα ζουσα πάνω στον οριζοντα δεν θα με νοιαζε
μα κινουμαι στο πεδιο που οριζει αυτος
τον βλέπω πάντα
όχι πάντα
όποτε ειμαι όλος τωρα
κάθομαι πάνω του