ιδρωμένες θάλασσες
βουτηγμενες
σ΄αποστειρωμένα πλαίσια

ομόκεντρες
μη επαναλήψεις
του ομοίου

κι η γνώση
κάποιας
ραγισμένης
άνοιξης

χαϊδευουν
την ανάσα
που θέλει ακόμη
ένα χορό