Ενας Μπέκετ δε φέρνει την άνοιξη

-δε μου λες?
-τι?
-Θα μου πεις?
-τι?
-Ο,τι θες
-Δε θέλω κάτι
-δε σε ρωτησα αν θες κατι.
-Και , τι δηλαδη?
-τι θες?
-Αει παρατα με ησυχο
-Αμα σε παρατησω δε θα εισαι ησυχος.Θα σου λείπω
-Δοκιμασε
-Φεύγω
-Που πας?
-Οπου θέλω
-Κι εγω?
-Τι εσυ?
-Ετσι? Εδω?
-Εσυ το διαλεξες
-Εγω καθομουν ησυχος μεχρι που αρχισες τις ερωτησεις
-Εεε , ήθελα φαίνεται , γι' αυτό.
-Αντε φύγε
-Με διώχνεις?
-Εσυ δεν ειπες πως φευγεις?
-Πριν.Μπορει ν' άλλαξα γνωμη.
-Θα μου κανεις παρεα?
-Τοση ωρα τι προσπαθω να κάνω?
-Να μου σπάσεις τα νευρα
-Ετσι νιωθεις?
-Ετσι νομιζω
-Κι επειδη νομιζεις , νομιζεις πως έτσι είναι?
-Και βέβαια
-Μπραβο σιγουριά.Απο που την αντλεις?
-Που θες να ξέρω.Ισως απο τη δικη σου ανασφάλεια
-Μα δεν ειμαι ανασφαλής
-Δεν ειπα οτι είσαι.Οτι έχεις μια ανασφάλεια είπα
-Με τις λέξεις θα παίζουμε?
-Και με τι να παιξουμε?Εγω κι εσυ ειμαστε όλο κι ολο εδω μεσα
-Κι εξω?
-Εξω ειναι κι άλλοι.
-Πάμε έξω τότε?
-Πάμε