πόναει η πλατη απο την ξεκουραση
ο νους βγηκε απο τη συνηθεια

σα με κυνηγάω
μου γενναω προβληματα

η συνεχης ροη  οριζει
ποση ελευθερια αντέχω

το κεφάλι μου  γεννησε έρπη
η καρδια ωκεανούς

το καλο καταχωνιασμενο μεσα μου
και γω βαριεμαι να το ψαξω