οι πόρτες πάντα ανοιχτές
το σώμα σου το δικό μου ξεκουράζει
το δύο γίνεται ένα και μηδεν και απειρο
κατηφοριζει προς γκρεμο ο νους
και σε συναντα.
μόνιμη τελευταία ευκαιρία
καλύτερηλύσηαποτηναγάπηδενυπάρχει
μυρίζω τα δάχτυλα μου
να νιώσω εναν ανθρωπο