Κλείνω την εξώπορτα και μένω μόνος σ' ολο το σύμπαν. Έτσι νιώθω εδώ και χρόνια. Αυτό που άλλαξε ειναι οτι δε μου αρεσει όσο μεχρι πρότινος . Πήζω . Και 'χω συνηθισει στο πήξιμο . Βλέπω μπόλικες ξένες σειρές στο pc . Έχω φτάσει να δω μια σεζον σε μια μέρα . Και τα περισσοτερα ειναι σκουπιδια . Το τελευταιο δε με ανησυχει . Ανέκαθεν ημουν λάτρης των τηλεσκουπιδιων . Άχρηστες , όμορφες , ποζεράδικες εικονες κατακλύζουν τον εγκέφαλο . Δημιουργουν εικονικα δεδομενα που επηρεαζουν τη ρεαλιστική κρίση . Πιάνομαι κοροιδο εν γνώση μου . Αν κάποιος τρίτος έλεγε πως περναει ολο του τον ελευθερο χρόνο μπροστα στον υπολογιστη χαζευοντας , θα του 'λεγα να το κοψει . Στις συμβουλες ειμαι απο τους καλυτερους . Γι' αυτο κι αποφευγω να δίνω συμβουλες . 'Κανε ο,τι νομιζεις' ειναι η συνηθης επωδος μου . Σα παιδακι εδινα συμβουλες μιας και τα ηξερα όλα . Τωρα γνωρίζω τις αδυναμιες μου οπότε κάνω την πάπια .
Παπαριές . Ειναι που ειμαι εγω , οι τοιχοι , ο υπολογιστης , το κλιματιστικο - να 'ναι καλα γιατι οι μαλακες απο το φυσικο αεριο ακομα να ερθουν να το συνδεσουν , το ποδηλατο και διαφορα αλλα που συνθετουν το οικιακο μου περιβαλλον . Το θεμα ειναι ακριβως αυτο που προανεφερα . Ειμαι ο μοναδικος ζωντανος στο σπίτι . Ή τουλαχιστον , οι αισθησεις μου έτσι κρίνουν . Μεχρι εχθές φιλοξενουσα δυο μυγες . Για καμια βδομαδα . Θα μπορουσα να τις ειχα σκοτωσει ή να τις οδηγουσα προς το παραθυρο αλλά ηθελα παρέα . Μέχρι που άρχισαν να μ' ενοχλούν κι ανοιξα το παραθυρο κι εφυγαν . Παίζει να ειχαν βαρεθει κι αυτές .
Ούτε ταινίες μπορω να δω . Που να καθησω δύο ωρες χωρίς να κανω ενα αριστερο κλικ ? Αλλά πέντε μισαωρα επεισοδια μιας τυχαιας αθλιας σειρας τα βλέπω άνετα . Μέχρι που καθυστερω τον ύπνο γι' αυτες . Που και που αντιλαμβανομαι οτι μαλακιζομαι και κλεινω το pc και παω για ύπνο . Έτσι , φροντιζω για τη βελτίωση της ζωης μου . Ενταξει , κανω κι αλλα πραγματα . Τα τελευταια δυομιση χρονια τρέχω . Ολοκληρωσα τρεις μαραθωνιους .Τρώω σωστα , κοιμαμαι λογικες ωρες και πίνω ελαχιστα ξίδια . Άρα , βελτιωνομαι Η ανησυχία , ομως , δε λεει να μ' αφησει . Τωρα που το γράφω μου φαινεται πως ετσι πρεπει να ειναι . Να ειμαι ανησυχος και να κοιταω παντα μπροστα . Η συνεχης βελτιωση ειναι το μέγιστο ανθρωπινο ζητουμενο .
Η επικαιροτητα λέει πως κόσμος βγαινει στους δρομους για να εκθρονισει την εξουσία . Πάλι . Καλα κανουν . Αφού θέλουν .Αν ηταν ολοι σα και μενα θα μας πηδουσαν ολημερις και δε θα αντιδρουσε κανεις . Να ' ναι καλα οι ανθρωποι που με τον παρορμητισμο και την τάση για το κοινωνικο ιδεατο βολευουν την υπαρξη τους . Προσωπικα , εχθες λιγο πριν το ξημερωμα κι ενω γυρνουσα απο την εργασία προσπερασα εναν αστεγο που κοιμοταν μες στο κρυο . Οπότε δε με παιρνει να το παιζω καλος . Αμα δε μπορω να συντελεσω στην πλήρωση του καθημερινου μου -τυχαιου ή μη - αισθησιακου πεδίου πως να βγω να φωναξω για το συλλογικο ιδεωδες? ...ανθρωποι...οχι κατι το σπουδαιο . Ένα λουλουδι , μια σταγονα νερου ειναι σιγουρα σπουδαιοτερη απο μένα . Ισως , οταν γινω λιπασμα να γινω κι εγω σπουδαιος .
